Αμεινίας ο Παλληνεύς,
ο αδελφός του τραγωδού Αισχύλου
και του Κυναίγειρου - ήρωος δέους1!
Δαναών2 ταγών3 σαγηνεύς4,
των ιπποτών5 αειπάτριδων6 φίλου
και κυβερνήτης7 ιστορίας κλέους8!
Ο εκ Παλλήνης Αττικής
στην επική9 ναυμαχία της δόξης10,
στης Σαλαμίνας τα ένδοξα στενά,
μετά χάρμης11 εμφατικής
ο πρώτος εμβολίσας μετά λόξης12
κι ούτως13 άρχισαν των Περσών τα αινά14!
Αμεινίας ο Παλληνεύς,
πρώτος Σαλαμινομάχος,
Δαναών2 ταγών3 σαγηνεύς4,
κασίγνητος15 αιχμομάχος16.
επωδός 1 (refrain 1)
Ο εκ Παλλήνης Αττικής
στην ναυμαχία της δόξης10,
μετά χάρμης11 εμφατικής
εμβολίσας μετά λόξης12!
«Αμεινίας ο Παλληνεύς,
Αθλητική Ένωση Μεσογείων»
όνομα αγλαό17 και ιστορικό!
Νεαρών στίβου γαληνεύς18,
πνευμάτων και σωμάτων απογείων19,
μα ασκουμένων με ύφος δωρικό!
«Αμεινίας ο Παλληνεύς,
Ένωση προπονητών και αθλητών,
Δαμασκηνός ο ιδρυτής και άρχων20.
Διδάσκαλος και χαλινεύς21,
γενάρχης αριπρεπών22 πρωταθλητών,
εκπαιδευτής με έθος23 προεξάρχον24!
«Αμεινίας ο Παλληνεύς,
η Ένωση της ψυχής μας,
πρωταθλητών ο γαληνεύς18,
αγλάισμα25 της πτυχής μας!
επωδός 2 (refrain 2)
Ο Δαμασκηνός σφυρίζει,
δοκιμασία με πυγμή26
και σαν ο αγών αρχίζει,
ίτε27 προς δόξης10 την στιγμή!
Έμβλημα λαμπαδηδρόμος,
το κυανούν28 κι ερυθρόν29 τα χρώματα,
ο αθλητισμός ιδεολογία!
Αθλητών θέσφατος30 νόμος:
αγών, άμιλλα31, πνεύματα, σώματα
με προπονητών μεθοδολογία!
«Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε27 …….»32
ήλθε η ώρα του στίβου αγώνος,
δρομείς, άλτες και ρίπτες προς την ταγή33,
με πνεύμα άθλου34 προβείτε
σ’ Ελληνικόν καθήκον απ’ αιώνος35:
«Νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ» 36!
Έμβλημα λαμπαδηδρόμος,
κυανέρυθρα37 χρώματα.
Αθλητών θέσφατος30 νόμος:
αγών, πνεύματα, σώματα!
επωδός 3 (refrain 3)
«Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε27 …….»32
ώρα του στίβου αγώνος,
με πνεύμα άθλου34 προβείτε
ως Δαναοί2 απ’ αιώνος35!
Αφιερωμένο
στην
«Αθλητική Ένωση Μεσογείων
Αμεινίας ο Παλληνεύς»
και στον
ιδρυτή και πρωτεργάτη
Δημήτριο Δαμασκηνό.
Γρηγόριος Ι. Νταβαρίνος
Δαναός
1. δέος (Ορφική και Ομηρική λέξη): φόβος, έντονος φόβος
ανάμικτος με σεβασμό - θαυμασμό, σεβασμός, θαυ-
μασμός.
2. Δαναοί (Ομηρική λέξη): προσφώνηση των Ελλήνων από
τον Όμηρο.
Δαναοί: Έλληνες.
3. ταγός (Ορφική και Ομηρική λέξη): εφώνυμος της ανωτά-
της αρχής των Θεσσαλικών πόλεων· ανώτατος
πολιτικός και στρατιωτικός αρχηγός των αρχαίων
Θεσσαλών· πνευματικός αρχηγός, καθοδηγητής·
ο αφοσιωμένος, ο αφιερωμένος· ηγεμών, ο διατάσ-
σων, ο προστάζων.
4. σαγηνεύς ή σαγηνευτήρ (Ορφική και Ομηρική λέξη): σα-
γηνευτής, ο αλιεύων, ο θηρεύων και πιάνων.
εκ του ουσ. σαγήνη.
σαγήνη (Ορφική και Ομηρική λέξη): δίχτυ· παγίδα· η ικα-
νότητα κάποιου να ασκεί γοητεία κι έλξη στους
άλλους.
5. ιππότης (Ορφική και Ομηρική λέξη): η λέξη χρησιμοποι-
είται από τον Ορφέα και τον Όμηρο ως προσ-
ωνύμιο των υιών των βασιλέων, ήτοι των πρι-
γκήπων·
ιππότης: πρίγκηπας.
6. αειπάτρις: λεξιπλασία εκ των αεί + πατρίς· αυτός που
ανήκει για πάντα στην πατρίδα· ο πολύ έν-
θερμος πατριώτης.
7. κυβερνήτης ή κυβερνητήρ (Ορφική και Ομηρική λέξη):
ο κυβερνών το πλοίο· πηδαλιούχος, διευ-
θυντής.
8. κλέος (Ορφική και Ομηρική λέξη): φήμη, είδηση, δόξα,
τιμή.
9. επική (Ορφική και Ομηρική λέξη): επίθετο εκ του έπους·
έπος (Ορφική και Ομηρική λέξη): λέξη, λόγος, διήγηση
και το αντικείμενο αυτής, (διηγηματικό) ποίημα και
ο στίχος αυτού· χρησμός.
10. δόξη (Ορφική και Ομηρική λέξη): δόξα, τιμή, υπόληψη,
φήμη· γνώμη, στοχασμός, φαινόμενο· κρίση, πρό-
ληψη, διδασκαλία, δόγμα.
11. χάρμη (Ορφική και Ομηρική λέξη): παιάν, μάχη, αγών,
η χαρά (κυρίως για την νίκη).
12. λόξη (Ορφική και Ομηρική λέξη): λόξα, ιδιορρυθμία,
ιδιοτροπία, παραξενιά, τρέλλα· ψυχαναγκαστική
συμπεριφορά, μανία.
13. ούτως (Ορφική και Ομηρική λέξη): έτσι, τοιουτοτρόπως,
λοιπόν, επομένως, κατ’ αυτόν τον τρόπο.
14. αινόν (Ορφική και Ομηρική λέξη): φρικτό, σφοδρό, δύσ-
μοιρο, φοβερό.
15. κασίγνητος (Ορφική και Ομηρική λέξη): αδελφός, αυτ-
άδελφος, εξάδελφος, εν γένει συγγενής·
ως επίθ. αδελφοποιημένος, συζευγμένος.
16. αιχμομάχος (Ορφική και Ομηρική λέξη) = αιχμή + μά-
χομαι: ο μαχόμενος διά αιχμής (σπάθης,
λόγχης, δόρατος, ακοντίου).
17. αγλαόν (Ορφική και Ομηρική λέξη): λαμπρό, ωραίο,
ακτινοβολόν.
18. γαληνεύς: λεξιπλασία εκ του ουσ. γαληνός.
γαληνός (Ορφική και Ομηρική λέξη): ήσυχος, ήμερος,
εύδιος, ατάραχος, αίσιος, ξάστερος.
19. απόγειον (Ορφική και Ομηρική λέξη): το κείμενον μακράν
της γης· το ερχόμενο από την γη· εδώ: το κεί-
μενο μακράν της γης.
20. άρχων (Ορφική και Ομηρική λέξη): αρχηγός, οδηγός.
21. χαλινεύς: λεξιπλασία εκ του ρημ. χαλινόω-ώ·
χαλινόω-ώ (Ορφική και Ομηρική λέξη): περιορίζω,
οδηγώ διά του χαλινού.
22. αριπρεπής (Ορφική και Ομηρική λέξη): μεγαλοπρεπής,
ένδοξος.
23. έ(ή)θος (Ορφική και Ομηρική λέξη): συνήθεια, έθιμο· ο
χαρακτήρας, η ανώτερη πνευματική και ψυχι-
κή ποιότητα.
24. προεξάρχον (Ορφική και Ομηρική λέξη): με αρχηγό το,
με επικεφαλής το, με πρώτο το, με πάνω
απ΄ όλα το.
25. αγλάισμα (Ορφική και Ομηρική λέξη): η λάμψη, το στο-
λίδι.
26. πυγμή (Ορφική και Ομηρική λέξη): γροθιά· πυγμαχία·
δύναμη, ισχύς· εδώ: δύναμη, ισχύς.
27. ίτε (Ορφική και Ομηρική λέξη): εμπρός.
28. κυανούν (Ορφική και Ομηρική λέξη): βαθύ γαλάζιο,
μπλε.
29. ερυθρόν (Ορφική και Ομηρική λέξη): κόκκινο.
30. θέσφατος (Ορφική και Ομηρική λέξη) = θεός + φημί: ο
από τον θεό(ούς) λεχθείς, ο από τον θεό(ούς)
ορισθείς - επιλεχθείς.
31. άμιλλα (Ορφική και Ομηρική λέξη): συναγωνισμός - αγών
για τα πρωτεία.
32. «Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε27 …….»: η αρχή του Παιάνος των
Σαλαμινομάχων.
Ο Παιάν Σαλαμινομάχων σώθηκε από τον Αισχύλο στην
τραγωδία «Πέρσαι» περί το 402-405 π.Χ.
Ο πλήρης Παιάν:
«Ὦ παῖδες Ἑλλήνων,
ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ᾿,
ἐλευθεροῦτε δέ παῖδας, γυναίκας,
θεῶν τε πατρώων ἔδη,
θῆκας τε προγόνων·
νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών!»
33. ταγή (Ορφική και Ομηρική λέξη): η αφοσίωση, η αφιέρωση·
το τάξιμο· το διατάσσειν, το προστάζειν, ηγεμονία.
34. άθλος (Ορφική και Ομηρική λέξη): αγών, άμιλλα31, ταλαι-
πωρία.
35. απ’ αιώνος: από τον (τους) πολύ παλαιό(ούς) αιώνα(ες),
από τα πολύ παλαιά χρόνια.
36. «Νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ»: νους υγιής σε σώμα υγιές,
για να είναι ο νους υγιής, πρέπει και το σώμα να είναι υγιές.
37. κυανέρυθρον: βαθύ γαλάζιο (μπλε) και κόκκινο.
