Πότε ο αθλητής επισκέπτεται τον ορθοπεδικό;
Ο αθλητής είναι μια ζωντανή μηχανή. Μια μηχανή η οποία πάντα πρέπει να “υπερβάλει”, να ξεπερνάει τα φυσικά του όρια, να κερδίζει. Όσο σωστά και να δουλεύει (ζέσταμα καλό, καλές διατατικές ασκήσεις, μεγάλη συγκέντρωση στην προπόνηση) με σκοπό την πρόοδο του, την σωματική-μυοσκελετική υγεία του, ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΡΒΑΛΕΙ αν θέλει να είναι σωστός αθλητής, είτε σε ερασιτεχνικό, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο.
Αυτή η υπερβολή, το αδιάκοπο κυνήγι της νίκης και η προσωπική υπέρβαση των ορίων του, πολλές φορές οδηγούν τον αθλητή σε μυοσκελετικούς τραυματισμούς. Οι τραυματισμοί αυτοί, τις περισσότερες φορές έχουν κρούσει προηγουμένως το καμπανάκι του κινδύνου, του οποίου ο ήχος είναι πολύ πολύ “χαμηλός” για τον αθλητή, με αποτέλεσμα να συνεχίζει την αδιάκοπη προσπάθεια προόδου του χωρίς να “ακούει”.
Ο αθλούμενος όταν νοιώσει πόνο, έστω μικρό, που επιμένει και που δεν τον αφήνει να εκτελέσει σωστά την άσκηση, πρέπει να διακόψει για λίγο την προπόνηση, να μιλήσει για το πρόβλημα με τον προπονητή, να περάσει κάποιο μικρό διάστημα ξεκούρασης, να προσπαθήσει να εκτελέσει πάλι την άσκηση και αν δεν μπορεί, να απευθυνθεί στον ειδικό ιατρό.
Αν δεν υπάρχει εκείνη την ώρα ιατρός στον χώρο, να γίνει τηλεφωνική συνεννόηση για να τον επισκεφτεί στο ιατρείο του άμεσα.
Αθλητής και ιατρός πρέπει να έχουν κάποιο είδος αδιάκοπης σχέσης και συνεννόησης για την πορεία της υγείας του πρώτου. Σε αυτή την “σχέση”, πάντα πρέπει να υπάρχει χώρος και για τον προπονητή, ο οποίος οφείλει να ενημερώνεται και να ενημερώνει τον θεράποντα ιατρό για την πορεία του αθλητή. Η σωστή συνεργασία και των 3 έχει σαν σκοπό την σωστή άθληση – βελτίωση – υγεία – απόδοση και επίτευξη στόχων του επίκεντρου της συνεργασίας, που δεν είναι άλλο από τον ΑΘΛΗΤΗ.
Συμπερασματικά καταλήγουμε ότι οιαδήποτε στιγμή προπονητής ή αθλητής θελήσουν να συζητήσουν με τον γιατρό κάποιο πρόβλημα τραυματισμού, χωρίς 2η σκέψη έρχονται αμέσως σε επαφή με τον ειδικό ιατρό, ο οποίος αν έχει υπάρξει στο παρελθόν και ο ίδιος αθλητής, γνωρίζει περισσότερο και την ψυχολογία και τον τρόπο που σκέφτεται ο αθλητής και έτσι μπορεί να τον βοηθήσει πιο άμεσα και πιο σωστά.
Η σωστή άθληση έχει σαν σκοπό την καθημερινή βελτίωση τηε φυσικής κατάστασης του αθλητή. Προπονητής, αθλητής και ειδικός ιατρός είναι ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ στην οποία πρέπει να προστεθεί και ο φυσικοθεραπευτής και η οποία όσο πιο άρτια συνεργάζεται, τόσο πιο καλά αποτελέσματα έχει.
Εμπιστοσύνη – υπακοή – έμμετρος εγωϊσμός – οριοθέτηση στόχων, είναι βασικά συστατικά για την σωστή συνεργασία της ομάδας, που σαν απώτερο στόχο έχει την σωστή άθληση και υγεία του ΑΘΛΗΤΗ.
